به کودک خود نگویید: نترس عزیزم مامان پیشته!

روانشناسان معتقدند گاهی برخی محبتهای مادران زمینه های منفی در کودکان ایجاد می کند. به کار بردن واژه ترس ، خود بار منفی داشته و از آن بدتر منوط کردن امنیت به حضور خود می باشد.
هنگامی که کودک از چیزی می هراسد یا دچاره اضطراب می شود هرگز به او نگویید: نترس من اینجام، تا وقتی مامان پیشته نترس، من نیمیذارم کسی به تو آسیبی بزنه، الان دیگه تنها نیستی نترس و .... جملاتی نظیر اینها. شما با اینکار اولا به فرزندتان ترسیدن را آموزش می دهید یعنی تو می توانی به راحتی از هر چیزی بترسی! دوما به او می گویید در کنار شما نترسد و کاملا به او القا می کنید هنگامی که نیستید دچار ترس و اضطراب شود. بأید مراقب نحوه گفتار و چیدمان کلماتتان باشید و با بکار بردن صحیح جملاتی از قبیل: دلیلی برای ترس وجود نداره عزیزم، میدونم مضطربی اما چیز مهمی نیست، تو قوی تر و شجاع تر از اونی هستی که فکر می کردم، آروم باش عزیزم همه چی رو براهه و ...، ریشه ترس و اضطراب را از دل کودک بکنید. اینگونه کودک می آموزد دور از شما و بدون شما نیز آرامش خود را حفظ کرده و بر ترس خود غالب گردد