روش گرفتن عادات بد از بچه ها

انسان در ابتدا رفتاری را انجام می دهد، سپس به صورت ناخودآگاه منتظر پیامد آن می ماند، اگر پیامد رفتار خوش آیند باشد، ان رفتار را تکرار می کند

حال این سوال پیش می آید که اگر فردی رفتاری را انجام دهد که پیامدی ناخوشایند داشته باشد،آیا این رفتار را بار دیگر تکرار خواهد کرد

اگر کودک رفتاری را انجام دهد و پیامد ناخوشایندی دریافت کند،به صورت ناخودآگاه با خود فکر خواهد کردکه«آیا از این رفتار خسته شده ام ؟»اگر خسته نشده باشد،مجددا آن رفتار را تکرار خواهد کرد و یا یک رفتار بدتر را انجام خواهد داد،
پس قابل توجه والدین،

                                   رفتار بد با پیامد ناخوشایند از بین نمی رود

یک ظهر تابستان را در نظر بگیرید که مادر در حال آشپزی است و پدر قرار است به زودی به خانه بیاید،ولی غذا هنوز آماده نیست.دمای هوا ۴۵ درجه است.

کودک به مادر می گوید: مامان میشه بریم پارک؟رفتار کودک صحبت کردن است.

مادر جواب میدهد: نه الان هوا خیلی گرمه.این جواب برای کودک یک پیامد ناخوشایند است.

اما آیا با دریافت این پاسخ،از طرح خواسته خود خسته می شود؟ خیر او هنوز خسته نشده است،پس دست به یک رفتار دیگر می زند و یا دوباره آن رفتار را تکرار می کند.

این بار به جای صحبت بحث می کند«چرا نرویم خیلی وقته که پارک نرفتیم»

مادر می گوید « نه هنوز غذا آماده نیست و الان بابا می آید»باز این جواب برای کودک پیامد ناخوشایندی است ولی او خسته نمیشود،

بار دیگر داد می زند،اگر باز هم پیامد ناخوشایندی دریافت کرد جیغ می زند خودش را میزند وسایل را پرت می کند مادر را می زند و...تا  بالاخره پیامد خوشایندی را که می خواهد دریافت کند،

دو مورد از رفتارهایی که کودکان برای رسیدن به اهدافشان بسیار از آن استفاده می کنند
۱.آبرو ریزی
۲. ایجاد احساس عذاب وجدان برای والدین(دیگه دوست ندارم،تو مادر بدی هستی،تو من و دوست نداری و ،،)

والدین این فرآیند را در کودکانشان لجبازی می نامند،اما اینها لجبازی نیست، شما نسبت به درخواست های کودکتان ابتدا پیامد ناخوشایند نشان می دهید،ولی پس از اصرار و پس از اینکه دست به رفتار های مختلفی زد،جلوی او کم می آورید و به جای اینکه شما او را از خواسته اش خسته کنید،خود خسته می شوید.در نتیجه او یاد می گیرد رفتارهای لجبازانه او را به خواسته اش می رساند

پس راهی ساده برای برخورد با لجبازی کودک وجود دارد.وقتی کودک لج می کند ،از تصمیم خود کوتاه نیایید و بر سر حرف خود بمانید.این همان رفتاری است که قبلا آن را اقتدار نامیدیم

بهترین راه برای تغییر رفتار لجبازانه کودک داشتن اقتدار است

فواید کنترل خشم مادران

در بحث خانواده سه نوع خانواده داریم آزادمنش ،خودکامه،مداراگر

بحث خشم در خانواده خودکامه مطرح میشود شاید فکر کنیم ما جزو این خانواده ها محسوب نمیشیم اما وقتی مصادیق خشم گفته میشه ما هم شامل این خانواده میشیم ازجمله داد زدن و بلند حرف زدن واینکه ما مادرها فکر میکنیم فکر ما فقط درسته وبچه باید بپذیره

از کمترین عواقب خشم مخصوصا خشم مادر لجبازی کودکان ،دین گریزی ،کمبود عاطفی،دورشدن از خانواده ودر سنین نوجوانی اعتیادو... است لذا کنترل خشم مادر ،بلند حرف نزدن وداد نزدن وی بسیار مهم است.

هروقت از دست کارهای کودکمون عصبانی و خسته شدیم این متن زیبا رو با خودمون مرور کنیم  :

مادامی که این اطفال در کنارت هستند تا می توانی دوستشان بدار،  خود را فراموش کن و به ایشان خدمت کن،شفقت فراوان خود را از انها دریغ نکن، مادام که این موهبت با توست قدرش را بدان و نگذار هیچ یک از رفتارهای کودکانه انها بدون قدردانی بماند،این شادمانی که اکنون در دست توست مدت زیادی نخواهد ماند

این دستان نرم کوچکی که دردست تو آشیانه دارد در حالیکه در افتاب قدم می زنی همیشه با تو نخواهد بود، همین گونه این پآهای کوچکی که در کنارت می دود و باصدای مشتاقی که بدون وقفه و باهیجان هزاران سوال از تو می کند تا ابد نیستند،این صورتهای قابل اعتماد که به طرف تو توجه می کنند،  یابازوان کوچکی که بر گردن تو حلقه می شوند و لبان نرمی که بر روی گونه های تو فشار می آورند دایمی نیستند 

قلب خودت را بر ایشان اارزانی بدار، روزهایشان را از شادی پر کن، در خوشی و شادمانی معصومانه شان شریک باش که طفولیت جز دو روزی بیش نیست آگاه باش که برای همیشه از دست خواهد رفت.

او نمی خواهد سلام کند

*** او نمی خواهد سلام کند***

صورتش را با دستکش هایش می پوشاند.با لجبازی ادای لالها را در می آورد.یک کلمه هم حرف نمیزند.انگار کر است و صدای پدر و مادرش را نمیشنود که او را تشویق می کنند : برو جلو عزیزم بچه خوبی باش و بگو سلام.آیا این کودک واقعاً خجالتی است یا دوباره نوبت ما پدر و مادرهاست که یکی دیگر از خوان های تعلیم و تربیت کودکمان را پشت سر بگذاریم؟

متشکرم.سلام.خداحافظ...ما به تدریج و کم کم این چیزها را به کودک یاد می دهیم.این که موقع غذا خوردن روی میز لم ندهد .از دستمال استفاده کند.مرتب وسط حرف دیگران نپرد.اگر به دیگران تنه زد معذرت خواهی کند .حرفهای زشت نزند و ... بله درست است.این قوانین نشانه ادب هستند ولی این قوانین مانند قرار دادهایی بین بزرگترها وضع شده اند ولی برای کودک هنوز مفهوم زیادی ندارند.کودک در این سن خود محوری را می گذراند که دوره ای کاملاً طبیعی و نرمال است بنابراین ابتدا او باید از دوره خودمحوری خارج شود تا بتواند شخصیت افراد دیگر را نیز مورد توجه قرار دهد.

قوانین ادب یک روزه به دست نمی آیند .کودک کم کم به حرف شما گوش میدهد و در برابر خواسته های شما تسلیم خواهد شد.او این کار را می کند چون می خواد دنباله رو شما باشد و شما را خوشحال کند بنابراین فراموش نکنید که برای این کار به او تبریک بگویید.