به عنوان والدین باید حریم خصوصی کودک رو حفظ کنیم. از بچگی هی در حریم کودک مداخله میکنیم. دماغش رو تمیز میکنیم. لباسش رو مرتب می کنیم. موهاش رو شونه می کنیم. در حال نقاشی هی میگیم اینو بکش، اینطوریه، این رنگیه، داره قیچی بازی میکنه هی تلاش میکنیم یه شکلی در بیاره بعد هم وارد درس که شد هی تکالیفش رو گوشزد می کنیم هی مجبورش میکنیم با ما انجام بده، هی چکش میکنیم، نگران کودک بودن خوبه اما اینها کارهای مادر کامله، مادر کافی به کودکش میگه عزیزم موهات به هم ریخته شده دوست داشتی شونه کن، مادر کافی میگه وای دماغ پسر کوچولوم چه کثیفه دستمال بدم تمیزش کنی؟ اگه گفت نه رهاش میکنه. مادر کافی میگه چه نقاشی قشنگی تعریف کن برام چی کشیدی؟ و اگه خورشید کودکش آبی بود نمیگه عزیزم خورشید که زرده. مارد کافی میگه گلم تکلیف مدرسه ات یادت نره، هرجا دوست داشتی بگو کمکت کنم. و اگه انجام نداد میزاره یه چندبار انجام نداده بره مدرسه تا ببینه چی میشه اگه انجام نده..
