مادرانه

خداوندا توفیق ده امانت در دستامان را به درستی تربیت کنیم

مادرانه

خداوندا توفیق ده امانت در دستامان را به درستی تربیت کنیم

بر آنیم تا تجربیات مان را برای تربیت فرزندان صالح به اشتراک بگذاریم
سعی میکنیم مستند صحبت کنیم
انشاالله که مورد رضای
حضرت حجت عج الله تعالی فرجه الشریف باشیم

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «دعوای کودکان» ثبت شده است

۱۵ارديبهشت

تشویق فرزند به کتک کاری

پدر و مادرها نباید کتک زدن و دعوا را به فرزندشان بیاموزند چراکه خشونت روش خوبی برای حل مشکلات نیست و لازم است این مسئله را کاملا به کودک فهماند. به او یاد دهید کتک زدن دوستان نه تنها کار درستی نیست، بلکه می تواند خطرناک هم باشد. نباید سیلی را با سیلی جواب داد حتی اگر فرزند شما خشن است و عادت به زدن دوستانش دارد، بهتر است او را تهدید کنید که در صورت تکرار این عمل، تنبیه خواهد شد. شاید از ما بپرسید که اگر به فرزندم بگویم کتک نزن یا دعوا نکن، پس چگونه از خود دفاع کردن را به او بیاموزم؟ پاسخ ما این است که به او بگویید، اگر دیگران به او حمله کردند فورا یکی از بزرگ ترها را باخبر کند.
متاسفانه گاهی والدین به این موضوع بی توجهند و حتی وقتی کودک از یکی از دوستان به آن ها گله می کند، اهمیتی به اصل ماجرا نمی دهند و می گویند اشکالی ندارد. روش صحیح در این مواقع این است که دلیل دعوا را جویا شوید و به فرزندتان بیاموزید چگونه با کودکی که او را زده، برخورد کند. منظور آموزش سیلی در مقابل سیلی نیست بلکه باید رفتار درست را به او بیاموزید؛ به طور مثال به کودک بگویید به کسی که تو را زد با جدیت بگو: «تو دیگر دوست من نیستی و من دیگر با تو بازی نخواهم کرد

شرط دخالت والدین در دعوای کودکان

با این حال و اگر کودکی به تنهایی موفق به مدیریت دعوایش نشد، شما می توانید با کودکی که او را کتک زده است، مستقیم صحبت کنید. بهترین روش، بیان این جمله است: «اگر دست از کار زشتت برنداری، با من طرف خواهی بود» توجه داشته باشید که کودک تا 8 سالگی به حمایت والدین نیاز دارد و باید بفهمد که می تواند روی کمک آن ها حساب کند. به این ترتیب اعتماد به نفس او بالاتر می رود و در آینده رفتارهای بهتری از خودش نشان خواهد داد.

مامان نی نی سادات
۱۰دی
تجربه 1:
 هروقت بچه هام بیکار باشن و حوصلشون سر میره باهم دعوا و کتک کاری میکنن,
وقتی مشغول باشن و باهم بازی میکنیم اصلا خبری از اون حرکات نیست.
 واینکه من به این نتیجه رسیدم که همه کارها رو میشه با بچه ها کرد و اونا رو شرکت داد,مثلا وقتی براشون میخوام آشپزی کنم و اونا بازی کنن دعوامیشه,فورا میگم بچه ها بیاین کمک کنیم باهم غذادرست کنیم,باهم کیک میپزیم,ژله درست میکنیم... یا جارو ودستمال میکشیم....

نکته دیگه اینکه یه روانشناس کودک تو تلویزیون میگفت که تو دعوای بچه ها دخالت نداشته باشین و اگر به مرحله اسیب زدن رسید شخص خاصی رو هدف نگیرین و ازش طرف داری نکنین بلکه مثلا بگین بچه ها زدن کار بدیه.
وا نماز و حدیث کسا و توکل صبر رو زیاد میکنه.


تجربه2:

(!)من هم یه مدت وقتی از فاطمه عصبانی میشدم،عصبانیتم رو نشون میدادم،اون هم بدتر لج میکرد،یعنی راستش رو بخواید وقتی خسته بودم و یه کار فاطمه من رو عصبانی میکرد من به خودم حق میدادم که بأید عصبانی بشم
،تأ این که یه سخنرانی از حاج اقا بناهیان شنیدم و واقعا من رو متحول کرد،حاج اقا میکفتن،خانه برأی فرزند محل یادکیری مبارزه با هوای نفس،بجه ها متوجه میشن جه وقت ما یه عملی رو از روی هوای نفس انجام میدید و جه وقت نه،مثلا وقتی ما از کودک خودمون عصبانی هستیم،و در اون حالت خشم خودمون رو فر   یبریم و برخورد درستی رو انجام  میدیم ،کودک کاملا متوجه أین مبارزه با هوای نفس ما میشه و تأثیر بسیار ارزنده أی رؤى اون داره.

مامان نی نی سادات