چرا بچه ها رو تشویق میکنیم؟
در
سال های اولیه کودکانمون رو برای هر پیشرفت و کار مثبت کوچکی تحسین میکنیم
تا اعتماد به نفسشون رو بالا ببریم و احتمال تکرار اون کار رو هم همینطور.
اعتماد به نفس بچه ها در گذر زمان دستخوش تغییرات میشه پس سعی کنید همواره اون رو با دلگرمی و تشویق بالا نگه دارید.
مهم نیست اگر در روز بارها و بارها ازش
تعریف میکنید اما چطور و با استفاده از چه جملاتی؟!!! بعضی جملات به نظر
مثبت میان ولی به مرور زمان اثرات خوبی رو بچه ها ندارن کمی
راجع به جملاتی که به بچه هامون میگیم باید شناخت بیشتری پیدا کنیم و
بدونیم اثر هر جمله به مرور رو بچه چیه؟
در واقع ما نیت خیر داشتیم و مثبت ولی برداشت منفی میشه از جملات پس جمله رو عوض کنید لطفا. مثال میزنم تا کاملا منظورم رو برسونم
افرین:
افرین یک کلمه تشویقی کلیه که ممکنه شما
برای هر چیزی یا کاری استفاده کنیددر حالیکه بچتون هیچ تلاش خاصی نکرده و
بارها در روز تکرار میشه درحالیکه حاوی هیچ
اطلاعاتی برای بچه نیست بچه به مرور فکر میکنه من هر کاری میکنم افرین در
پی داره چون مامان و بابا میگن!!!
پس چی بگیم؟؟
به جاش رو تلاش بچه تاکید کنید و بگید معلومه خیلی تلاش کردی برای انجام این کار و من خوشحالم اینطوری جملتون حاوی اطلاعات مهمیه که پس تلاش من مهمه نه نتیجه کار و من با تلاشم میتونم رو احساس پدرو مادرم تاثیر بزارم اگر سعی کنم میتونم حتی اگر موفق نشم باعث خوشحالی پدرو مادر هم بشم
